Z przyrodą za pan brat

Mig / Liga Ochrony Przyrody

Patrzcie jaki cytat z konstytucji PRL znalazłam:

Obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mają prawo do korzystania z wartości środowiska naturalnego i obowiązek jego ochrony.

(Art. 71 Konstytucji PRL)

Co by nie mówić złego o tamtych czasach, z tym cytatem trudno się nie zgodzić!

Korzystamy wszechstronnie z tych dobrodziejstw i piękna naszego kraju. Kuszą nas uroki przyrody - lasy, parki, góry, morze, rzeki i jeziora. Ale czy zawsze potrafimy uszanować ich gościnność? Czy pamiętamy o zasadach kulturalnego zachowania obowiązujących nas wszystkich w miejscach, które są naszym wspólnym dobrem i które winniśmy strzec również dla przyszłych pokoleń?

Drogi Czytelniku! Jeśli chcesz się przyłączyć - a w to nie wątpimy! - do walki o ochronę środowiska naturalnego, staraj się sam poznać tajniki przyrody i zainteresuj również innych tym, jakie w niej zachodzą zjawiska, a przede wszystkim zapamiętaj raz na zawsze i ucz innych, że nie wolno niszczyć!

Sądzimy, że z uwagą przeczytałeś mini-poradnik przyrodniczy - „Z przyrodą za pan brat”, który prezentujemy w każdej porze roku naszego Kalendarza. Nasunął Ci on zapewne wiele refleksji i wykorzystasz odpowiednio zawartą w nim cząstkę wiedzy.

Jeśli chcesz należeć do grona prawdziwych turystów, zapamiętaj również najważniejsze zasady zwiedzania chronionych obiektów przyrodniczych.

  1. Zachowanie ciszy. Tylko zachowując ciszę można spotkać dziko żyjące zwierzęta i dokonywać różnych obserwacji.

  2. Zachowanie przyrody w niezmienionym stanie. Nie wolno niszczyć żadnych roślin, polować i łowić ryb bez pozwolenia, niszczyć gniazd, płoszyć zwierzyny, niszczyć tworów przyrody nieożywionej (odłamywanie skał, rycie liter).

  3. Utrzymanie czystości. Chodzi tu nie tylko o zaśmiecanie terenu, lecz także powstrzymywanie się od pozostawiania napisów czy „znaków pamiątkowych”. Takie zeszpecenie jest stokroć gorsze, bo nie da się usunąć bez uszkodzenia obiektu.

  4. Poruszanie się na terenie obiektów chronionych wyłącznie wyznaczonymi szlakami lub przystosowanymi do tego celu ścieżkami.

  5. Przestrzeganie zakazu biwakowania. Na odpoczynek należy wybierać miejsca specjalnie na ten cel przeznaczone, aby nie niszczyć roślinności i uniknąć wzniecenia pożaru, tej najstraszliwszej plagi naszych lasów.

Jeśli chcesz być zaliczony do grona ludzi kulturalnych, korzystając z piękna lasu, w każdej sytuacji pomyśl o grożących mu ze strony człowieka niebezpieczeństwach i szkodach. To ludzie wydeptują młode uprawy na zalesionej porębie, zaśmiecają las, to ludzie też głównie są sprawcami groźnych pożarów! Ileż to razy rzucony bezmyślnie niedopałek papierosa czy zwykła butelka, która nagrzana przez słońce stała się soczewka - były przyczyną spalenia wielu setek czy tysięcy hektarów lasu?

Zastanów się nad tym, gdy na łonie natury przyjdzie i Tobie do głowy jakiś nierozważny pomysł.

Zastanów się również, gdy dotkniesz płomykiem zapałki źdźbła trawy. Wypalanie suchych traw na łąkach, na poboczach kolejowych, które ostatnio tak się rozpowszechniło, nie daje żadnego pożytku, lecz powoduje. tylko spustoszenie żywej przyrody! Pożar niszczy olbrzymią masę substancji organicznej, która po rozłożeniu stanowiłaby cenny nawóz naturalny. Popiół, powstały po wypaleniu, tylko doraźnie w krótkim okresie użyźnia glebę, następnie zostaje wypłukany do głębszych jej poziomów lub spływa z wodami zalewowymi. Ogień niszczy wierzchnią, próchniczą warstwę gleby żyjące w niej organizmy, m.in. dżdżownice, owady, ślimaki. Spalone kępy traw, trzcin i turzyc nie zawsze odrastają. Powstałe luki wypełniają chwasty, zmieniając charakter zbiorowisk roślinnych. Zniszczone zostają krzewy, np. łoza, kruszyna, rokita oraz drzewa - brzoza, olsza, wierzby.

Suche źdźbła trawi turzyc, a także krzewinki, krzewy i drzewa stanowią w naturalnych warunkach środowisko sprzyjające bytowaniu licznych gatunków stawonogów, przeważnie pożytecznych, np. błonkówek, pajęczaków, biedronek, a także ptaków i ssaków.

Dla wcześnie przylatujących lub zimujących ptaków, spalona łąka to utrata źródła pożywienia, miejsca ukrycia i lęgów. Ogień niszczy gniazda czajek i dzikich kaczek. Pozbawione naturalnego środowiska inne ptaki wodne i błotne opuszczają okolicę lub zakładają gniazda w spóźnionym terminie.

W czasie pożaru giną ssaki będące naturalnym składnikiem łąk i torfowisk, np. rzęsorki, karczowniki, krety. Płoszą się losie, sarny, jenoty, lisy oraz dziki. Bywa, że giną w płomieniach młode warchlaki, często bowiem w niedostępnych trzcinach i zaroślach lochy budują barłogi i tam wydają na świat młode.

Pożary łąk, turzycowisk i zarośli znacznie naruszają naturalne układy ekologiczne.

Obecnie, gdy zasobom przyrody zagroziły liczne czynniki, jak: zanieczyszczenia powietrza i wód, chemizacja rolnictwa itp. nie wolno dopuszczać do dodatkowych katastrof ekologicznych!

Przypominamy: stosunek do przyrody jest miernikiem kultury społeczeństwa!

Na podstawie materiałów Ligi Ochrony Przyrody oprac. (Mig)

Sposób na zanieczyuszczenie środowiska

Rys. Sposób na zanieczyszczone środowisko.

0 △|▽